zadanie dla 2 roku studiów licencjackich
2020/2021
Jeremi Czyż
Fotografie, 2021
Cykl organicznych fotografii dokumentujących formy roślinne i ich emanujące aury.
Marta Jabłońska
Fotografie, 2021
Filip Stalewski
Fotografie, 2021
Gdy jest mi smutno jedyne co mnie otacza to zagięcia prześcieradła.
2019/2020
Krzysztof Oleksiak
Fotomontaż, 2020
W promieniu kilometra od mojego domu znajduje się 18 boisk. Ich łączna powierzchnia byłaby wystarczająca, aby każdy mieszkaniec stanął obok siebie zachowując dystans społeczny.
Zofia Tomasik
Fotomontaż, 2020
Przypadkowe piękno związane jest z chwilowym oraz ulotnym doświadczeniem.
Zapamiętywane obrazy są reprezentacją relacji oraz nawiązywania więzi, również z naturą. Piękno wraz z odczuwaniem aury danego momentu „zapisują” się w pamięci tworząc oś przebłysków „przypadkowego piękna”. Wyrazistość danych wspomnień nie jest zależna od czasu, a od natężenia emocji, które im towarzyszyły. Chcemy „zapisać” te chwile oraz relacje związane z daną sytuacją, którą może być także piękno natury.
Chwilowe piękno buduje w nas wtedy oś przebłysków wschodzących, powtarzających się wspomnień przemijającego czasu.
2018/2019
Marcelina Gorczyńska
wideo, 01’33’’, 2019
Poznając – mierzę. Kiedy wiem jak daleko ode mnie znajduje się moje sąsiedztwo, czuję się bezpiecznie. Sprawdzam jak małżeństwo z długoletnim stażem odbiera to, co dookoła i jak to jest, kiedy naszym otoczeniem zaczyna być druga osoba a nie miejsce, a odległości postrzegamy przez jej pryzmat, tworząc swój własny system pomiarów ’Zbyszkiem’.
Lena Pierga
fotografie
Nadawanie przedmiotom i przestrzeniom cech piękna i wagi przez zaznaczenie swojej obecności. Szukanie piękna za wszelką cenę, zawsze i wszędzie, dokumentowanie i dzielenie się pięknem z innymi lub chowanie go do folderu ze wspomnieniami i pamiątkami. Stwarzanie kategorii wyjątkowości na nowo w postaci uwagi i platformy do zaistnienia. Moja okolica jest pełna przypadkowego piękna.
Marta Matysiak
PANI OLA
wideo, 2’30”, 2019
scenariusz, zdjęcia, montaż
Wielkie blokowiska z płyty to przede wszystkim kilka betonowych ścian, gdzie każdy mieszkaniec ma możliwość zbudowania własnego ogniska domowego. Mnogość mieszkańców powinna gwarantować nam potencjalne poczucie wspólnoty i bezpieczeństwa. Przecież za każdą z tych ścian ktoś daje znać o swojej obecności, a mimo wszystko ta obecność pozostaje dla wielu obca. Wideo opowiada o samotności, wyczekiwaniu i sytuacji starzejących się blokowisk.
Klaudia Skuza
Projekcje naprzemiennie otwartych i zamkniętych okien. Zestawienie dźwięków wnętrza i zewnętrza.
Kamila Falęcka
.
Kamil Druk
.
Anna Fabrycy
