dyplom magisterski 2021/2022
wyróżnienie rektorskie
Trud i poświęcenie budują poczucie sprawczości oraz wyjątkowości, chociaż nie zawsze jestem pewna, czy włożony wysiłek zapewni upragnione rezultaty. Interesuje mnie badanie przestrzeni pomiędzy marzeniem a porażką. Praca opowiada o silnej potrzebie spełnienia oraz nieuniknionym uwikłaniu w role. Jest materializacją tęsknot, aspiracji i dążeń, które szukają przestrzeni na zaspokojenie, ale nie znajdują rozwiązania. Chcę sprawdzić możliwości zaklęcia rzeczywistości. Czy jeżeli powiem coś odpowiednio dużo razy, to istnieje szansa, że marzenie się spełni? Czy w odpowiednich okolicznościach nadzieja może się zmaterializować? Szukam satysfakcji i poczucia, że jestem wystarczająca. Praca jest formą sprawdzenia oczekiwań względem losu i prawdopodobieństwa ich realizacji. Próbuję znaleźć miarę, która okaże się odpowiednia do określenia skali powodzenia. Wracam do niezrealizowanego marzenia z dzieciństwa. Nagrywam siebie w kostiumie startowym na scenach w szkołach i domach kultury – przestrzeniach aspiracji, dążenia i zawieszonej w czasie potencjalności. Bardzo chcę zawłaszczyć i tym razem zmienić narrację. Wykonuję powtarzalne ruchy, ćwiczenia i gesty. Dekonstruuję pragnienia, rozkładam na czynniki pierwsze oraz próbuję szukać w nich podmiotowości. Zastanawiam się, w którym momencie pragnienie spełnienia zamienia się w opresję i czy istnieje możliwość na zatrzymanie tego procesu. Mimo wszystko powtarzalność ćwiczeń staje się wyrazem kompulsji i niedoścignionej tęsknoty. Korzystam z gotowych i precyzyjnych kodów, które przykładam do zastanej rzeczywistości. Odnoszę się do kontekstu zawodów i ewaluacji. Aranżuję sytuację niekończącego się konkursu, w którym biorę udział w nadziei na wygraną. Konkurs zawsze wiąże się z werdyktem, a w związku z tym jest kategoryczną formą weryfikacji promującej normatywne wzorce, ale tym razem rozwiązanie nie nadchodzi. Każdy występ odwołuje się do innej kategorii oceny. Nawet detale mogą zaważyć na punktacji. Pragnę dobrze wypaść i znaleźć zewnętrzne potwierdzenie swojej wartości. Forma konkursu opowiada o głębokich nadziejach połączonych z rozległym systemem tresury. Sprawdzam się i przeglądam w oczekiwaniach. Pragnę zrobić wszystko, żeby stanąć na wysokości zadania. Mam nadzieję, że tym razem, jeśli wystarczająco się postaram, dam radę osiągnąć upragniony cel.
